Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
| ||||
Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από το National Geographic:
Η κατάρρευση της Αυτοκρατορίας - Το Βυζαντινό Μάθημα (Ρώσικη παραγωγή):http://www.youtube.
Κωνσταντινούπολη - Έτος 1437 (Γερμανική παραγωγή):http://www.
29 Μαΐου 1453: Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ
Το 1453 δεν επήλθε η πτώση της Χριστιανικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας,
της Ρωμανίας.
Αυτή
είχε συμβεί το 1204 από τους Δυτικοευρωπαίους κατά την Δ΄ Σταυροφορία.
Οι Τούρκοι βρήκαν μία κεφαλή χωρίς σώμα, μία Κωνσταντινούπολη χωρίς
ενδοχώρα.
Το κτύπημα που κατέφεραν οι
Δυτικοευρωπαίοι στην Ορθόδοξη Ρωμηοσύνη και η κατανομή των εδαφών της
Αυτοκρατορίας άνοιξαν τον δρόμο για τη δεύτερη Άλωση από τον Μωάμεθ τον
Πορθητή.
Η ιστορική αλήθεια είναι ότι η
Κωνσταντινούπολη δεν έπεσε λόγω της "απομόνωσής" της από την "υπόλοιπη
Ευρώπη για λόγους βλακώδεις δήθεν εθνικούς" (η θέση αυτή αποτελεί
βάναυση στρέβλωση της ιστορικής αλήθειας), αλλά λόγω της
υπερχιλιετούς, ασύληπτης σύλησης και λεηλάτησης της Χριστιανικής
Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας, της Ρωμανίας, από τα βαρβαρικά
γερμανικά φύλα που άρχισαν να εισβάλουν στο δυτικό της τμήμα από τον 4ο
μ.Χ. αιώνα.
Η Χριστιανική Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Αυτοκρατορία (Ρωμανία) επί Μεγάλου Κωνσταντίνου το 330 μ.Χ.
Η
Δυτική Ευρώπη γεννήθηκε, κατά τον 5ο έως 8ο αιώνα, όταν αυτά τα
βαρβαρικά γερμανικά φύλα συγκρούστηκαν με τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό,
αποκλειστικός φορέας του οποίου ήταν τότε η λεγόμενη «Βυζαντινή»
Αυτοκρατορία. Η δυτικοευρωπαϊκή συνείδηση σχηματίζεται μέσα από την
αντιπαράθεση με
την Κωνσταντινούπολη και ορίζεται απ’ αυτήν.
Δυτικοευρωπαίος
από τότε και ύστερα είναι όποιος δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, όποιος
δεν αισθάνεται ότι ανήκει στην Οικουμενική Χριστιανική Αυτοκρατορία με
πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη, όποιος δεν ασπάζεται τον πολιτισμό που
προήλθε από τη σύνθεση ελληνισμού και χριστιανισμού στην Ανατολική
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Αν δεχτούμε αυτή
τη βασική ιστορική θέση, παύουν να έχουν αξία οποιεσδήποτε συζητήσεις
για τη θέση της Ελλάδας
στην Ευρώπη, στη Δύση, στην Ανατολή. Για τους Ευρωπαίους, η Ελλάδα εξ
ορισμού δεν ανήκει στην Ευρώπη τους, αφού είναι η κληρονόμος της
αντίπαλης παράδοσης, του αντίπαλου πολιτισμού τον οποίο χρειάστηκε να
πολεμήσουν σκληρά οι ίδιοι ώστε να γίνουν αυτό που είναι σήμερα. Ας μη
ξεχνάμε ότι η ευρωπαϊκή μεσαιωνική ιστορία από το 800 ως το 1400 είναι
μια συνεχής σύγκρουση Λατίνων και «Βυζαντινών» (δηλαδή των Ρωμηών).
Αλλά
και σήμερα, οι επίκαιρες συζητήσεις περί της «κοινής ευρωπαϊκής
κληρονομιάς» δεν περιλαμβάνουν
στοιχεία της ρωμαίικης παράδοσής μας. Αντίθετα, τα κατάλοιπα αυτής της
παράδοσης θεωρούνται αναχρονιστικά εμπόδια για την ολοκλήρωση της νέας
πολιτιστικής φυσιογνωμίας της Ευρώπης. Για τους Έλληνες, από την άλλη,
δεν έχει νόημα να ταυτίζονται είτε με την Ανατολή είτε με τη Δύση, αφού
αυτές οι έννοιες ορίζονται σε (αντιθετική) σχέση με την Ελλάδα: η Δύση
υπάρχει, με την πολιτιστική έννοια, επειδή πολέμησε και εξαφάνισε τον
ελληνορωμαϊκό πολιτισμό – αλλιώς όλη η Ευρώπη θα ήταν ακόμη μια ρωμαίικη
επαρχία.
Το
λεγόμενο "Σχίσμα" του 1054 αναιρέθηκε με την Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας το 1438-1439, όταν και υπογράφηκε η Ένωση των Εκκλησιών, που δεν ήταν τίποτα άλλο από την άνευ όρων υποταγή της Ορθόδοξης Ρωμηοσύνης στην Ευρώπη του "αλάθητου" Ποντίφικα.
Ο
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος λόγω των εξαιρετικά κρίσιμων συνθηκών και
βρισκόμενος σε μια απελπιστική κατάσταση, επισημοποίησε την Ένωση, επισημοποίησε δηλαδή τρόπον τινά το "μνημόνιο" της εποχής και ζήτησε απεγνωσμένα βοήθεια από την Δύση, την οποία όμως ακόμα
περιμένουν κάποιοι σύγχρονοι "ενωτικοί" (γνωστοί σήμερα ως "μνημονιακοί-ευρωπαϊστές") να έρθει...
Έτσι
η Κωνσταντινούπολη έπεσε στους Τούρκους και φοράει έκτοτε τούρκικο
φέσι, πράγμα που αποτελεί ντροπή και όνειδος για την Ευρώπη, την
Χριστιανοσύνη και τον παγκόσμιο πολιτισμό.
Η Ιστορία αναγκάζεται να επαναλαμβάνει, γιατί δυστυχώς κανείς δεν την ακούει.
Ας ακούσουμε λοιπόν τι έχει να πει η ιστορία και ας πράξουμε ανάλογα, για να μην αναγκαστεί αυτή να επαναληφθεί, και μάλιστα
με τρόπο τόσο τραγικά καταστροφικό, όπως το 1453...
YouTube - Βίντεο από αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου