Αντρέϊ Ρουμπλιόφ: Αγιογράφος του Μεσαίωνα ή Βόρειος Αναγεννησιακός;

Αντρέϊ Ρουμπλιόφ: Αγιογράφος του Μεσαίωνα ή Βόρειος Αναγεννησιακός;

by ♣ nigromontanus

Στον Σολάρις του Στάνισλαβ Λέμ όπως τον κινηματογράφησε ο Αντρέϊ Ταρκόφσκι, ο αστροναύτης Κρίς Κέλβιν έχει μιάν εικόνα στον προσωπικό του θάλαμo μέσα στον διαστημικό σταθμό, ένα αντίγραφο αγιογραφίας. Ένα αντίγραφο της διάσημης Αγίας Τριάδας του 1425, που ζωγράφισε για την εκκλησία του Ζαγκόρσκ ο Αντρέϊ Ρουμπλιόφ (1370 – 1430), ο κατά τον Γιάννη Κουνέλλη «θρυλικός Ρώσος ζωγράφος»ⁱ.

Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν θεωρούσε μιάν άλλη ταινία του Ταρκόφσκι, τον «Ρουμπλιόφ», ως την καλύτερη ταινία που γυρίστηκε από καταβολής κινηματογράφου. Τι είναι αυτό που συνδέει τους δύο Ρώσους, τον μεσαιωνικό αγιογράφο και τον κινηματογραφιστή στο τέλος του Εικοστού Αιώνα;

Ο Ρουμπλιόφ ήταν σύγχρονος με τους καλλιτέχνες της Δυτικής Ευρώπης που έζησαν στο μεταίχμιο μεταξύ Γοτθικού Μεσαίωνα και Αναγέννησης: Έζησε ταυτόχρονα με πρώιμους Ιταλούς Αναγεννησιακούςⁱⁱ όπως οι Τζάκοπο Ντέλλα Κουέρτσια (Jacobo della Quercia), ο Μασάτσιο (Masaccio), ο Ντονατέλλο, ο Μπρουνελλέσκι, ο Πάολο Ουτσέλλο (Paolo Uccello) και ο Φρά Αντζέλικο. Ήταν σύγχρονος με τους πρώτους Γερμανόφωνους δασκάλους του Άνω Ρήνου- επιφανείς κληρονόμοι τους μερικές δεκαετίες αργότερα ήταν ο Σονγκάουερ (Schongauer), ο Ματίας Γκρύνεβαλντ (Matthias Grünewald), οι Χόλμπάιν (Holbein) και ο Ντύρερ (Albrecht Dürer). Σύγχρονος επίσης ήταν με τους τρείς αδελφούς Λίμπουργκ (Paul, Jean και Herman Limburg) και με τον πρωτο-Φλαμανδό Γιάν βαν Έυκ (Jan van Eyck), τον επιλεγόμενο και «Ιταλό από την Μπρύζ».ⁱⁱⁱ Ο Τζιόττο είχε πεθάνει λίγο πρίν ή λίγο μετά τη γέννηση του Αντρέϊ.

Για τη Ρωσία το πλαίσιο της εποχής διαφέρει πολύ από της Ιταλίας, του Ρήνου ή της Φλάνδρας. Ο όψιμος Μεσαίωνας στον Βορρά ήταν η τελική περίοδος των Μεταναστεύσεων των Λαών, πριν προκύψουν οι σταθερές εδαφικές επικράτειες. Στη Δυτική Ευρώπη οι Μεταναστεύσεις είχαν ολοκληρωθεί μερικούς αιώνες πριν. Και στη Ρωσία βέβαια, οι Σκανδιναυοί Βίκιγκς – οι Ρώς, οι Βάραγγοι των Βυζαντινών, που πέρασαν από τις μεγάλες λίμνες του Βορρά και κατέβηκαν από τα μεγάλα ποτάμια των πεδιάδων μέχρι τον Εύξεινο Πόντο, είχαν γίνει εδώ και δυο – τρεις αιώνες αδιαχώριστο κράμα με τους πολυπληθέστερους Σλάβους που ζούσαν ήδη εκεί. Πήραν τη γλώσσα και τον πολιτισμό από τους Σλάβους, αλλά έδωσαν το δικό τους όνομα, Ρώς, στην κοινή τους χώρα. Ο λαός που έφτιαξαν μαζί, είχε δεχθεί εδώ και καιρό τον Χριστιανισμό από το Βυζάντιο, με την Ανατολική του μορφή. Ωστόσο η αρχαία θρησκεία των θεών της φύσης επιβίωνε ακόμη και τότε σε κάποιες απομονωμένες αγροτικές νησίδες και σε μικρές φυλές αλλόγλωσες, Βαλτικές, Ουραλικές και Φιννοουγρικές, συνήθως κυνηγημένη και κρυφή.

Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης"

Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης"

Ακολουθεί άρθρο του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου για το "Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης" που απέστειλε στο Amen.gr:

Τρεῖς λέξεις πού πολύ πρόσφατα διεκδικοῦν τήν παρουσία τους στό χῶρο τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων. Τρεῖς λέξεις πού δίδεται ἡ ἐντύπωση ὅτι κομίζουν κάτι τό νέο καί τό προοδευτικό στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ἀκούγοντας τες γιά πρώτη φορά ἔνιωσα μιά ἀπορία, ἀλλἀ καί μιά αἴσθηση ὅτι κάτι δέν ταιριάζει καλά.

  Προσπαθῶ νά καταλάβω τήν πρόταση καί συνειδητοποιῶ ὅτι πρόκειται γιά τρεῖς λέξεις ὅπου ἡ μία ἀναιρεῖ τήν ἄλλη. Πόσο ἐλεύθερη μπορεῖ νά εἶναι μιά σχέση ἡ ὁποία χρειάζεται σύμφωνο; Τό σύμφωνο δέν ἔρχεται νά περιορίσει αὐτή τήν ἐλευθερία;  Πόσο ἐλεύθερη μπορεῖ νά εἶναι μιά σχέση πού τήν ὀνομάζουμε συμβίωση; Ἡ συν+βίωση σάν πραγματικότητα δέν προϋποθέτει μιά ἐκχώρηση τῆς ἐλευθερίας σου στόν ἄλλο; Ἐάν μιλούσαμε γιά σύμφωνο συμβίωσης αὐτό θά ἦταν κατανοητό. Γιατί ὅμως προσθέτουμε τήν λέξη «ἐλεύθερης»;Γιά νά δείξουμε ὅτι εἴμαστε κάτι ἄλλο ἤ γιά νά κρύψουμε τήν γύμνια τῆς ψυχῆς μας; Ἀλλά σύμφωνο συμβίωσης εἶναι ὁ πολιτικός Γάμος. Γιατί χρειάζεται κάτι ἄλλο, κάτι διαφορετικό; Σέ τί συνίσταται λοιπόν αὐτή ἡ διαφορά;