ὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου,ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

 … Άρτος επιούσιος εἶναι [ἐπίσης] τὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου, ὅπερ τοσοῦτον διαφέρει ἀπὸ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὅσον ὁ ἥλιος ἀπὸ τὴν ἀκτῖνα. Εἰς τὴν Θείαν Μετάληψιν ὅλος ὁ Θεάνθρωπος ῞Ηλιος ἐμβαίνει καὶ συγκιρνᾶται καὶ ζυμώνεται μὲ ὅλον τὸν ἄνθρωπον, ὁ ῾Οποῖος φωτίζει, λαμπρύνει καὶ ἁγιάζει ὅλας τὰς ψυχικὰς καὶ σωματικὰς δυνάμεις καὶ αἰσθήσεις τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν μεταπλάττει ἀπὸ τὴν φθορὰν εἰς τὴν ἀφθαρσίαν. Διὰ τοῦτο κυρίως καὶ κατ᾿ ἐξαίρετον λόγον λέγε- ται ῎Αρτος ᾿Επιούσιος ἡ Θεία Κοινωνία τοῦ παναχράντου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐπειδὴ συντηρεῖ καὶ συγκρατεῖ τὴν οὐσίαν τῆς ψυχῆς καὶ τὴν δυναμώνει εἰς τὸ ποιεῖν τὰς δεσποτικὰς ἐντολὰς καὶ πᾶσαν ἄλλην ἀρετήν. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ τροφὴ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, καθὼς λέγει ὁ Κύριός μας· «῾Η Σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ Αἷμα μου ἀληθῶς ἐστι πόσις» (᾿Ιωάν. στ´ 55)· ἤγουν, ἡ σάρξ μου εἶναι ἀληθινὸν φαγητὸν καὶ τὸ αἷμα μου εἶναι ἀληθινὸν ποτόν…

 ᾿Αλλ᾿ ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς μὲν ὁ κοινὸς ἄρτος καταχρηστικῶς λέγεται ἐπιούσιος καὶ ὄχι κυρίως, διότι δυ ναμώνει μόνον τὸ σῶμα καὶ ὄχι τὴν ψυχήν, κυρίως δὲ καὶ καθολικὰ ῎Αρτος ᾿Επιούσιος λέγεται τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου μας καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, διότι δυναμώνουσι τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, καθὼς τὸ τοιοῦτον εἰς πολλοὺς ἔγινε κατὰ καιρούς, ὡς ὁ Προφήτης Μωϋσῆς, ὅστις τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ νύκτας ἐνήστευσε χωρὶς νὰ φάγῃ τροφὴν σωματικήν· ὁμοίως καὶ ὁ Προφήτης ᾿Ηλίας ἡμέρας τεσσαράκοντα· εἰς δὲ τὴν νέαν χάριν πλεῖστοι ῞Αγιοι καὶ πολλαῖς φοραῖς μὲ μόνον τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ῾Αγίαν Κοινωνίαν ἔζων χωρὶς τροφὴν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας, διὰ τοῦτο ἡμεῖς ὅσοι ἠξιώθημεν νὰ λάβωμεν τὴν πνευματικὴν ἀναγέννησιν διὰ μέσου τοῦ θείου Βαπτίσματος, εἶναι ἀνάγκη νὰ τρώγωμεν συνεχῶς καὶ μὲ θερμὴν ἀγάπην καὶ συντετριμμένην καρδίαν τὴν πνευματικὴν αὐτὴν τροφήν, διὰ νὰ ζῶμεν ζωὴν πνευματικὴν καὶ νὰ φυλαττώμεθα ἀβλαβεῖς ἀπὸ τὸ φαρμάκι τοῦ νοητοῦ ὄφεως διαβόλου.

Διότι καὶ ὁ ᾿Αδάμ, ἄν ἤθελε φάγῃ ἀπ᾿ αὐτὴν τὴν τροφήν, δὲν ἀπέθνησκε τὸν διπλοῦν θάνατον τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος (Δευτερ. δ´ 24). Πρέπει ὅμως νὰ ἐσθίωμεν αὐτὸν τὸν πνευματικὸν ἄρτον ὄχι χωρὶς προετοιμασίαν, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ἡμῶν ὀνομάζεται φωτιά, ἡ ὁποία κατακαίει. Καὶ τοὺς μὲν τρώγοντας τὸ δεσποτικὸν Σῶμα καὶ πίνοντας τὸ ἄχραντον Αἷμα μὲ καθαρὰν συνείδησιν καὶ μὲ ἐξο- μολόγησιν ἀληθινήν, καθαρίζει, λαμπρύνει καὶ ἁγιάζει, ἀλλοίμονον δὲ εἰς ἐκείνους, ὅσοι ἀναξίως κοινωνοῦσι ἀνεξομολόγητοι, διότι κατακαίει καὶ καταφθείρει ἡ ῾Αγία Κοινωνία τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματά των, καθὼς ἔπαθε καὶ ἐκεῖνος, ὅστις εἰσῆλθεν εἰς τοὺς γάμους, ὡς λέγει τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον (Ματθ. κβ´ 11-12), χωρὶς νὰ ἔχῃ ἔνδυμα ἄξιον γάμου, ἤγουν ἔργα καὶ καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας. ᾿Εκεῖνοι δὲ πάλιν, ὅσοι ἀκούουσι τὰ σατανικὰ ἄσματα, μωρολογίας καὶ φλυαρίας καὶ ἄλλα τοιαῦτα γελοιώδη, δὲν εἶναι ἄξιοι νὰ ἀκούουσι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. Καθὼς καὶ ἐκεῖνοι, ὅσοι ζῶσι μὲ ἁμαρτίας, δὲν ἠμποροῦν νὰ μεταλάβουν καὶ ἀπολαύσουν τὴν ἀθάνατον ζωήν, ἥτις προξενεῖται ἀπὸ τὴν θείαν Κοινωνίαν, διότι θανατώνονται αἱ ψυχικαί των δυνάμεις ἀπὸ τὸ κέντρον τῆς ἁμαρτίας.

 Διότι, καθὼς τὰ μέλη τοῦ ἀνθρώπου, ἐνόσῳ εἶναι δεκτικὰ τῆς ζωτικῆς δυνάμεως, δέχονται καὶ τὴν ζωὴν ἀπὸ τὴν ψυχήν· ἐὰν ὅμως σαπῇ ἤ ξηρανθῇ κανὲν μέλος, δὲν δέχεται πλέον τὴν ζωήν, διότι ἡ ζωτικὴ δύναμις δὲν διαβαίνει εἰς τὰ νεκρὰ μέλη, οὕτω καὶ ἡ ψυχὴ ζῇ μὲν ἐνόσῳ δέχεται ἀπὸ τὸν Θεὸν τὴν ζωτικὴν δύναμιν· ἀφοῦ δὲ ἁμαρτήσῃ καὶ γίνῃ ἀνεπίδεκτος τῆς ζωτικῆς δυνάμεως, τότε ἀποθνήσκει ἡ ταλαίπωρος θάνατον ψυχικόν· μετὰ καιρὸν δὲ ἀποθνῆσκον καὶ τὸ σῶμα, χάνεται ὁλόκληρος ὁ ἄθλιος ἄνθρωπος μέσα εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν… Διὰ τοῦτο πρέπει νὰ προστρέχωμεν συχνὰ εἰς τὰ θεῖα Μυστήρια, νὰ μεταλαμβάνωμεν τὸν ᾿Επιούσιον ῎Αρτον τοῦτον, ὅν ζητοῦμεν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα μας, μὲ φόβον ὁμοῦ καὶ ἀγάπην, ἕως οὗ τὸ σήμερον καλεῖται. Τὸ δὲ σήμερον τρία σημαίνει. Καὶ πρῶτον μὲν σημαίνει ἑκάστην ἡμέραν· δεύτερον δὲ ὅλην τὴν ζωὴν ἑκάστου ἀνθρώπου· καὶ τρίτον ὅλον τοῦτον τὸν παρόντα ἑβδοματικὸν αἰῶνα. Εἰς δὲ τὸν μέλλοντα αἰῶνα σήμερον καὶ αὔριον δὲν εἶναι, ἀλλὰ ὅλος ὁ αἰὼν ἐκεῖνος εἶναι μία ἡμέρα αἰώνιος…

῾Αγίου Νικοδήμου ῾Αγιορείτου καὶ ῾Αγίου Μακαρίου Κορίνθου,

«Περὶ τῆς συνεχοῦς Μεταλήψεως τῶν ᾿Αχράντων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων»

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_830.html#more